Ik lig over de bank te rollen van het lachen bij het zien van dit bericht. (Was op 't RTL nieuws vanochtend) En moet terugdenken aan mijn eigen kinderjaren. Ook bij ons was er wel eens wat aan de hand en mijn ouders hielden er soms ook wel aparte opvoedingstrategieën op na. Als mijn broers ruzie hadden, zette mijn vader ze op dezelfde kamer. En mijn oudste broer en ik hebben een keer een weekend zonder kamerdeur doorgebracht. Toen wij een keer flink aan het ruziemaken waren en daarbij telkens de deur dichtsloegen, kwam mijn papa rustig naar boven lopen. En schroefde zo onze deuren eruit! We waren onder de indruk en realiseerde ons dat als pap maandag weer ging varen, we het de hele week zonder deur moesten stellen. Dus het hele weekend waren wij poeslief en gelukkig voor ons kregen we de deur terug.
Ik heb er later wel eens naar gevraagd. Waarom mijn ouders hebben gehandeld zoals ze hebben gehandeld. Mijn vader antwoord altijd steevast: "Ik wilde liever dat jullie samen boos waren op mij, dan waren jullie in elk geval weer vriendjes." En dat is ook precies wat er gebeurde. Mijn broertjes gingen samen zitten spelen en in het geval van de deur bedachten mijn broer en ik een plan om onze deuren weer terug te krijgen. Daarna hebben we ook nooit meer zo heftig ruzie gemaakt.
Misschien kijken mensen raar op van deze momenten, maar voor ons hebben ze prima gewerkt. Ik ben blij hoe mijn ouders het hebben aangepakt en hoe ze ons hebben opgevoed. Ik ben trots op hoe we zijn en in het leven staan, ieder op zijn eigen manier. Ode aan alle ouders die hun eigen regels bedenken en doen wat werkt voor hun kinderen. En dank je wel, papa en mama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten