"Het land van duizend meningen, het
land nuchterheid". Gaat over Nederland. Tenminste dat heb ik begrepen. Het
lied is al twee keer van tekst veranderd om een bepaald doel te dienen.
Recentelijk de abdicatie.
Ik ben het eens dat we het land van
duizend meningen zijn. Vorige maand kwam er iedere dag wel iets over het
koningslied voorbij. Wie het leuk vindt, wie het niks vindt en waarom. John
Ewbank wilde zich na al het gezeik terugtrekken. Dat vond ik briljant. Je moet
als muzikant wel respect hebben voor eigen werk. Ik hoop dat meer artiesten
zijn voorbeeld volgen. Eindelijk weer een fatsoenlijke top 50.
De afgelopen maand ging het alleen maar
over Anouk en haar vogeltjes. Ook allemaal weer vooraf. Meningen, feiten,
verdraaide feiten, alles is de revue gepasseerd. Ik besloot het voorronde
songfestival kijken te verruilen voor een terrasavond. De uitslag zou ik
woendag wel gedetailleerd in de Spits of Metro lezen. Niets is minder waar.
Spits meldde er niks over. Metro heeft wel een foto op de voorpagina geplaatst.
Anouk is door naar de finale. Maar hoe en wat? Moet ik toch weer naar
uitzending gemist.nl.
Het land van nuchterheid twijfel ik over.
Niemand hoeft zich van mij druk te maken over de crisis, toenemend geweld of de
dalende kwaliteit van onderwijs. Daar zijn we te nuchter voor en daar wil ik
begrip voor opbrengen. Maar tegelijkertijd zie ik alle media volstromen met
meningen over een lied. Menschen, doe eens rustig. Het gaat niet om levens of
geld hier. Laat je vooraf niet gek maken, zodat je achteraf baalt dat je naar
uitzending gemist.nl moet als je het moment supreme gemist hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten