Ik ben de oudste van de crew van female-gamers en over de
dertig. Dan wordt je geacht om verstandig te zijn en eens stil te staan bij
later.
Daar ben ik altijd al slecht in geweest. Ik wist nooit
precies wat ik wilde worden en om eerlijk te zijn, weet ik het nu nog niet. Ik
heb geen kolossale bedragen gespaard, snap niks van beleggen en door al mijn
uitzend- en vervangingswerk heb ik inmiddels geen pensioengat, maar een
pensioenkrater.
Eén ding weet ik wel, ik wil geen kinderen. Maar als ik dan
aan later denk, vraag ik me af of ik niet zal vereenzamen. Ik vraag me af hoe
snel je naar een bejaardenhuis of iets dergelijks kan. Ik heb vroeger op een
internaat gezeten (mijn ouders zijn schippers) en ik vond dat altijd wel
gezellig. Ik zie het al voor me dat ik later met een groep vrienden in zo’n
bejaardenhuis terecht kom. Dat lijkt me wel gezellig.
Nu wil het toeval dat ik veel gamende vrienden heb. En wij
zijn niet de enige. Ik denk dat de bejaardenhuizen er over een tijd heel anders
uitzien. We worden uiteindelijk allemaal
bejaard. Zouden we dan een aparte gamers afdeling kunnen krijgen? Een grote
zaal met allemaal pc’s aan elkaar gekoppeld via een netwerk? Kunnen we lekker
tegen elkaar gamen. Er zijn geen activiteitenbegeleiders meer nodig, wel een
goeie technische dienst.
Er zijn nu al ouderen die gamen, maar die zijn echt nog in
de minderheid. Dus daar wordt in bejaardenhuizen nog geen rekening mee
gehouden. Maar hoe zou dat over een tijdje zijn? Ik vind het ineens een stuk
aantrekkelijker om oud te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten