Mijn vader, de kei

Mijn vader waardeert onze zelfgemaakte cadeaus nog altijd het meest. Voor Vaderdag een versierde steen voor een kei van een vader. Onze kerstballen van stof mochten zonder probleem de boom in. Brievenopeners, asbakken, schilderijtjes. Alles kreeg een ereplaats. Ik heb op de Biologische School gezeten en we maakten een keer zelf een kaasje. En wie at 'm op? Mijn papa. Maar het allerleukst vindt hij een gedicht. (bij ons thuis een "gedichie" genoemd)

Mijn vader is vandaag, 30 april, jarig. Voorheen werden de vlaggen altijd uitgehangen op zijn verjaardag, maar vandaag valt het een beetje tegen. Daarom hoop ik zijn dag toch nog speciaal te maken met een zelfgemaakt gedicht.

Mijn papa is de sterkste van allemaal,
Hij maakte van onze jeugd een te gek verhaal.
Niets is mijn vader te zot,
En hij repareert altijd alles wat is kapot. (Kom, kom, van een kind van 7 vinden jullie zo'n kromme zin ook schattig)
Je opvoedingstactiek was soms wel wat frappant,
Maar als ik er op terugkijk meesterlijk briljant.
Je behoedde ons voor het stappen in een bak met teer,
Wel lachen dat je er toen zelf in stapte, die keer.
Uitleggen kan je ook heel goed,
Maar na de vijftiende keer voordoen, weet ik echt wel hoe ik een luikje verven moet.
Een tuinhuisje bouwen werd tevens dikke pret,
Vooral als je de deur er verkeerd om inzet.
Als ik je aankijk zie ik in je ogen nog altijd een beetje bezorgdheid,
Ik weet het, ook al ben ik inmiddels 34 ik blijf je kleine meid.
Ik zie in je ogen ook veel liefde en vertrouwen in mij,
Daardoor ben ik geworden wie ik ben, want jij bent mijn kei.