Hollands glorie - 2 mei 2012 - Inzending cursus

Deze week is het de week van de nationale feestjes: Koninginnedag, Dodenherdenking, Bevrijdingsdag. Je staat er weer even bij stil, dat je in Nederland woont. In deze tijd van het jaar merk ik dat ik meer verknocht aan Nederland ben, dan dat ik de rest van het jaar denk. IK HOU VAN HOLLAND!

Ik droomde tijdens mijn studie over back-packen door Australië, lesgeven op Curaçao  of ontwikkelingswerk doen in Afrika. In ieder geval wilde ik Nederland verruilen voor een ander land. Vooral vanwege het weer en alle bureaucratische regeltjes. Na mijn Pabodiploma te hebben behaald, deed zich de kans voor om les te gaan geven in Diemen. Dat leek me ook al een bijzonder avontuur en een mooie test om te bewijzen dat ik best een tijd zonder familie en vrienden kon. Het werd een avontuur, maar ik was na één jaar blij om weer in de buurt van mijn familie te wonen. Ik had ze gemist. Het feit dat je ineens weet: “Nu kan ik niet zo maar even langs gaan bij mijn ouders,” deed me beseffen dat mijn familie belangrijk is voor me. En ik ga nu niet vaker langs, dan toen ik in Diemen woonde. Maar het kan en dat gevoel is prettig.

Zo’n 4 jaar geleden heb ik 2 lange weken vakantie doorgebracht in Zuid-Spanje. Ik dacht dat ik zo’n mooi-weer liefhebber was, maar ik werd gek van iedere dag die hitte. Geen afwisseling. Ik vind het schijnbaar heel fijn dat ik de dag van te voren geen flauw idee heb wat voor weer het wordt.

Dus sinds een jaar of vier ben ik heel blij om in Nederland te wonen. Ondanks de crisis, het onvoorspelbare weer en de nationale feestjes. Mijn oranjekloffie mag uit de kast, ik ga het vieren.