Geweldadig

Ik denk dat ik mijn hele console en gameverzameling maar te koop zet. “T.E.A.B.: PS3, PS2, PS1, Gamecube, SNES en Wii. Met controllers en games.”

Waarom deze radicale ommezwaai? Volg je het nieuws niet? Lees je geen bladen? Gamen maakt je agressief. Deze waarschuwing zou in koeieletters op de doos van consoles en games moeten staan. “De inhoud van deze doos, kan aanzetten tot geweld.” En het is waar. Ik ga tekeer als ik een puzzel niet opgelost krijg, een level niet kan uitspelen of een eindbaas niet verslagen krijg. Schelden, vloeken en schreeuwen. Het voelt alsof ik buiten mezelf treed. Er zijn al zeker drie controllers geëindigd als puinpoeder. Ik heb mezelf niet meer in de hand en weet niet meer wat ik doe. Het is echt een probleem aan het worden.

Maar bewijs is pas geleverd, als er natuurlijk meerdere gevallen bekend zijn. Daar komt de media om de hoek kijken. Gelukkig zijn er tal van journalisten die hier een artikel over hebben durven schrijven. Dit onderwerp komt eindelijk een beetje uit de taboesfeer. Bij bijna alle reportages over iemand die een groep mensen heeft omgelegd in een bos of winkelcentrum, wordt ook meteen gemeld dat hij games speelde. Hoeveel bewijs is er nog nodig?

Voor wie nog niet overtuigd is, haal ik het recente geweld in Egypte maar eens aan. Ik heb vernomen dat daar vorig jaar dozen vol afgedankte consoles naar toe zijn gegaan.  Daarvoor was Egypte het toonbeeld van rust en vrede. Maar nu? Iedereen moet worden gewaarschuwd voor dit verschrikkelijke gevaar wat op de loer ligt. Ik ben nu research aan het doen omtrent de Eerste en Tweede Wereld Oorlog en de Franse revolutie. Als je hoort hoe ze toen tekeer zijn gegaan, moeten daar wel containers vol games naar toe zijn versleept.