Leuk zo’n kat

“Miauw, miauw, miauw, miauw, miauw, miauw!”

“Ah, wat heeft dat kolerebeest toch?”

“Weet ik veel, misschien heeft ie al honger.”

“Hoezo, hij krijgt iedere dag twee keer te eten. Volgens mij komt ie niks te kort.”

“Kan toch, jij hebt toch ook wel eens eerder trek?”

“Ja dag, als je nu toegeeft, begint ‘ie iedere ochtend steeds vroeger te jengelen.”

“Ik zei niet dat ik 'm ging voeren. Je vroeg wat er was. Nou misschien heeft ie honger.”

“Dat beest is geschift.”

“Het kan ook zijn dat ‘ie het koud heeft.”

“Dan moet ‘ie binnen gaan liggen en niet op 't balkon.”

“Heb jij gisteravond de deur dichtgedaan toen we naar bed gingen?”

“Nee.”

“Nou, dan kan hij het toch koud hebben?”

“Dat beest heeft toch een vacht?”

“Misschien is ie wel ziek.”

“Ik mag het hopen.”

“Of is de kattenbak niet schoon genoeg. Wanneer heb ik 'm voor het laatst schoongemaakt?”

“Weet ik veel.”

“Kon zo'n beestje nou maar zeggen wat er was. Ik maak me echt een beetje zorgen.”

“Dat hoeft toch niet? Je zorgt goed voor 'm. Er is echt niks aan de hand.”

“Maar waarom miauwt ie dan zo? Dat doet ie toch niet zomaar?”

“Ja, weet ik veel.”

“Misschien is ie eenzaam.”

“Ze zijn met zijn tweeën.”

“Ja, maar ze hadden gisteren wel bonje.”

“Nou, volgens mij zijn katten niet zo haatdragend. Dat zijn ze alweer vergeten.”

“Maar wat is er dan met 'm?”

“Zucht, misschien heeft ie wel gewoon honger.”