Mijn Duitse collega's hebben vandaag vrij en dat is niet voor niets. Het is vandaag Internationale Vrouwendag! Een vrije dag hebben vind ik altijd een goed idee, maar ik vraag me altijd weer af of het in stand houden van een speciale dag voor een specifieke groep er niet juist voor zorgt dat je een uitzondering blijft? Er is toch ook geen mannendag?
Maar goed, Internationale vrouwendag dus. Ik hoorde van een vriendin met een eigen bedrijf dat ze door haar buitenlandse mannelijke werknemer gefeliciteerd werd en hij vroeg haar man wat voor speciaals hij voor haar ging doen vandaag. Haar man had geen flauw idee. Het moet hier nog een beetje doorsijpelen, die vrouwendag.
Over werk gesproken, daar gaat het veelal om, hé? Vrouwen willen gelijke rechten, dezelfde banen kunnen krijgen als mannen met bijbehorende salarissen. In de 43 jaar dat ik hier op ons aardbolletje rondloop hoor ik niet anders. Voor de campagne "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid... in de techniek" was ik net te vroeg. Ik wilde eventueel wel een technische kant op, maar mijn decaan gaaf aan dat ik zo goed met mensen ben en beter de verzorgende kant op kon gaan. Ik luisterde en uiteindelijk ben ik via SPW en de Pabo, op scholen, callcenters en weet ik wat allemaal gewerkt en sinds 5 jaar werk ik als Gametester en niks maakt me blijer. Je komt uiteindelijk toch wel waar je moet zijn en juist door die ervaring op scholen en andere werkplekken kon ik deze kans grijpen.
Wat me altijd opvalt is dat die vrouwen die het hardst gillen over gelijkheid in functie en salaris het nooit over vacatures als bouwvakker of vuilnisman (of is het vuilnisophaler?) gaat. Schijnbaar willen de carriere tijgers ook echt alleen maar op kantoor rondrennen. Dat klopt ook wel, want degene die de handen uit de mouwen willen steken, die doen dat ook gewoon. Die gaan gewoon werken en creëren hun eigen kansen en voorwaarden. En dat gaat ze prima af ook, vandaar dat ze aan het werk zijn en niet zitten te huilen bij een of ander praatprogramma. Het voelt toch altijd een beetje als een kind dat zijn of haar zin niet krijgt en dan net zo lang gaan jengelen totdat de ouder zwicht. Vrouwen die blijven doorzeuren totdat ze hun zin krijgen. Misschien zijn ze gewoon product van hun opvoeding en hebben ze nooit geleerd hun mannetjes te staan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten