Een goede daad - 4 januari 2013 - Inzending Metro lezerscolumn

Vanochtend,  4 januari,  in de ochtendkrant Spits prijkt op de voorkant de kop “Christenlokroep niet gewenst”. Spits vind ik altijd geniaal in het bedenken van pakkende titels op de voorpagina. Een eyecatcher heet het geloof ik. Die van vanochtend trekt in ieder geval mijn aandacht. Eronder stond uitgelegd dat het gezang van 50.000 christenen tijdens de pinksterconferentie, genaamd Opwekking,  veel geluidsoverlast veroorzaakt voor de omgeving. Dit komt omdat deze pretprotestanten meer decibel voortbrengen dan de mussen, roodborstjes en koolmeesjes in dat gebied. En laten die nou net in hun broedseizoen zitten, aldus de milieugroep Dronten.  Niet leuk voor de mussen en dan bedoel ik de vogels.

Ik weet niet waar ik moet beginnen met lachen. Dat er 50.000 geloofsfanaten in Nederland te vinden zijn die alleen nog maar opgewekt worden van hun eigen gezang. Of dat er Dronten een groep mensen te vinden is die zelf in zo'n droge sekswoestijn leven, dat ze die van de vogels interessanter zijn gaan vinden. Dat je zo weinig interesse in elkaar hebt, maar het wel van belang vindt dat de vogels nog wat te wippen hebben. Dat je nergens meer warm van wordt, behalve het bronstige geroep van een pimpelmees. Lig je op een willekeurige zondagmiddag lekker in je tuin te genieten van het paarlustige getjilp van de huismus, beginnen die galmchristenen erdoorheen te jengelen. Ik weet niet hoe het met de zangkwaliteiten van deze groep gesteld is, maar vaak zijn het niet de meest toonvaste groepen. Wordt een mus niet hitsig van, wederom bedoel ik de vogel.

Misschien kunnen de milieugroep Dronten en de pinksterconferentie wel samen een leuk evenement organiseren. Zingen voor vogels. Ik bedoel, als we een stille tocht voor een aangespoelde walvis kunnen organiseren, dan is zingen voor broedgrage vogels ook niet raar. Sfeermuziek om in de stemming te komen. Repertoire een beetje aanpassen, decibellen omlaag en gaan met die banaan. Als je daar niet opgewekt van wordt, dan weet ik het niet meer. Iets met zingen en de kerk uit. Volgens mij ligt hier een oplossing, een uitdaging, een kans. Voor beide groepen de mogelijkheid op eindelijk weer eens een goede daad.