donderdag 28 juni 2012

Onderweg - 25 juni 2012 - Inzending Metro Lezerscolumn

Zaterdagochtend. Ik ben met mijn vriend op weg naar Ikea met de auto. Ik vind het heerlijk om in de auto om me heen te kijken. Naar de omgeving, de andere auto’s en naar de mensen in die andere auto’s. Slapende mensen, huilende kinderen en ruziĆ«nde koppels. Ik stel me voor waar hun ruzie over zal gaan. Relatieperikelen, gebrek aan geld of het ergste van alles: de kaart. Althans, de te nemen route op de kaart.


Het is een ongrijpbare zaak: kaartlezen en dat vrouwen deze vaardigheid niet onder de knie zouden hebben. De discussie zou allang afgelopen moeten zijn, aangezien de wetenschap zich er al over heeft gebogen. Wij vrouwen schijnen er gewoon niet geweldig in te zijn, iets met onze genen. We zijn beter af (en sneller op onze bestemming) als we dit aan een man over laten. Persoonlijk denk ik ook dat het aan de man ligt of we snel op onze bestemming aankomen, maar dat ligt niet aan zijn vermogen om de kaart te kunnen lezen. Wij vrouwen kunnen veel tegelijk, maar kaartlezen, borden in de gaten houden, de discussie aan gaan met de liefde van je leven en zijn lompe opmerkingen negeren, dat is gewoon te veel. Is daar al eens een onderzoek naar gedaan?


Ik moet de wetenschap toch echt tegenspreken. Het moge duidelijk zijn dat vrouwen wel degelijk in staat zijn kaart te lezen en de weg te vinden. Tenslotte is er in een winkelcentrum nog nooit een vrouw verdwaald. Wel zie je er mannen gedesoriĆ«nteerd rondlopen. Vrouwen lopen er echter doelgericht en zelfverzekerd rond. Ze kent de weg, ook al is het de eerste keer dat ze in dat centrum rondloopt. Een kwestie van interesses en noodzaak, denk ik. Maar toch. Myth… Busted!


Met deze nieuwe kennis in mijn hoofd, stap ik tegenwoordig anders de auto in. Ik zorg dat mijn lief absoluut geen tijd meer heeft om mij af te leiden van mijn taak. Ik heb daar een uitgebreid pakket aan afleidingsmanoeuvres voor ontwikkeld. Fijntjes wijs ik mijn schat op alle merken auto's die voorbij zoeven, (vergt wat studeren, maar het is het waard) het schandelijke rijgedrag van andere weggebruikers en vertel hem dat ik zo blij ben dat hij wel kan rijden. En als dat allemaal niet werkt, heb ik nog een geheim wapen. Snoepjes! Het liefst fruitella's of chocotoffees. Kan hij zijn kaken voorlopig niet van elkaar krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten