Wanneer ben je een gamer? Pas als je sociale leven eronder
lijdt? Of al meteen na je eerste rondje
Farmville? Deze week las ik op Facebook een bericht van iemand die klaagt dat
iedereen zich nu zomaar gamer noemt. En anderen vallen hem bij. Ik wist niet
dat het een soort te verwerven status is geworden. Volgens mij is gamer zijn
nog maar kort een etiket. En vervolgens zijn we met zijn allen bezig uit te
vinden wat de grenzen en regels zijn. Ben ik wel een gamer of niet en wat
betekent dat eigenlijk?
Het lijkt een beetje op roken. Ben je vanaf je eerste hijs
stiekem in het fietsenhok achter de school al een roker? Of vergt het meer
oefening en ervaring? En wat vinden anderen ervan? Inmiddels weten we dat roken
onder de jeugd toch als stoer gezien wordt. Je doet iets wat apart is, een
beetje spannend en waarvan volwassenen je proberen weg te houden. Hoe graag de
overheid dat beeld wil veranderen, het is nou eenmaal zo. Je kunt er nog
duizend reclamecampagnes overheen kiepen. Hoe spannender je het maakt, hoe
aantrekkelijker het wordt.
Ik merk wel dat er veel meer aandacht is ontstaan voor
gamen. Beurzen, programma’s op tv, gespecialiseerde winkels. En het wordt
steeds toegankelijker. Ontwerpers proberen een steeds groter publiek te
bereiken. En niet iedereen wil uren oefenen, het moet meteen vanaf de eerste
minuut speelbaar zijn. Misschien is dat de kern. Er zijn mensen die al jaren
allerlei spellen met onmogelijke gameplay, niet te ontrafelen verhaallijnen en
onoverwinnelijke bazen aan het spelen zijn. Mocht het dan uiteindelijk lukken,
dan heb je wel een bepaald aanzien verdiend. Je bent een waardige gamer. Als er
dan iemand aanspraak doet op diezelfde titel en alleen maar een beetje een
digitale boerderij aan het bijhouden is. Tja, dat steekt.
Aan de andere kant vind ik het ook wel weer vermakelijk. Je
trekt je nooit iets aan van iedereen die tegen je zegt dat gamen je lui maakt.
Dat je eens een frisse neus moet gaan halen buiten. Of dat je je geld wel aan
iets nuttigers kan besteden dan die spelletjes. Dat boeit je niet, je maakt je
eigen regels. Jij blijft lekker gamen. Maar iemand die, terecht of onterecht,
zich dezelfde titel toebedeeld. Daar maak je je wel druk om. Misschien is het
makkelijker om andersdenkenden te negeren, dan iemand die juist hetzelfde wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten